Zdjęcie Przemysława Kralki, studenta AFO wydaje się zrobione podczas koncertu. W rzeczywistości mamy udaną stylizację studyjną. Światło jest bardzo precyzyjnie ustawione. Oświetlenie nie przypomina przypadkowego światła koncertowego, które bardzo często np. daj ogromny kontrast, stanowiący problem dla fotografa.
Anna Kornaś wykonała perfekcyjne zdjęcie portretowe. Dobre światło oraz idealny moment zwolnienia migawki aparatu. Nic dodać, nic ująć.
Paulina Kotarska, studentka Akademii Foto Oko na 7 miesiącu, wykonała portret dziewczynki z całym spektrum subtelnych doznań wewnętrznych dziecka. Autorce udaje się pokazać osobowość i stan emocjonalny dziecka oraz śmiało rzec można, umiejętnie kreuje zamierzone nastroje.
Zdjęcie Przemysława Kralki zdecydowanie zasługuje na wyróżnienie. Ten błysk w oku dziecka oświetlonego pięknym światłem jest poruszający. Warto zwrócić uwagę na dobrą relację oświetlenia postaci i tła.
Adrianna Grabska stworzyła przekonujący portret dziecka epatujący dramatyzmem, napięciem, koncentracją. Wszystko to za sprawą fotograficznych środków wyrazu, które współpracują ze sobą, dając taki właśnie efekt. Jakie to środki? Zostawiam tę łamigłówkę czytelnikom.
Zakończenie roku szkolnego, czy pierwsza randka? Adrianna Grabska przedstawia portret chłopca niczym z filmów Kieślowskiego. Młody człowiek na zakręcie. Ujęcie zdecydowanie porusza odbiorcę warstwą treści, choć również forma jest na wysokim poziomie.
Zdjęcie Darii Szymańskiej wyróżnia się ciekawą kompozycją z nieostrym pierwszym planem, ciekawą grą aktorską, przyjemną kolorystyką. Autorka uzyskała bardzo wymowny obraz charakterystyczny dla musicali.
Portret dziecięcy nie zawsze musi pokazywać jasną stronę dzieciństwa. Wiadomo, że jest niezliczona ilość odcieni. Ilona Gęśla pokazuje chłopca w smutnym nastroju. Proszę zwrócić uwagę na użyte środki podkreślające zatroskanie. Pręty balustrady na pierwszym planie i jej cień w tle. Autorka w mistrzowski sposób wkomponowała dziecko w zawiłości geometryczne przy akompaniamencie zachodzącego słońca.
Dwa portrety Adrianny Grabskiej cechuje doskonały kontakt z modelami, dobre światło, nietypowy punkt widzenia, dobra obróbka. Ujęcia są ponadczasowe i rzeczywiście uWIECZNIAJĄ wizerunki dzieci.
Adrianna Grabska popełniła portret podwójny, który wydawałoby się jest prosty w realizacji. Wystarczy dwoje dzieci ustawić przed kamerą i poprosić o uśmiech. Nic bardziej mylnego.