Prace Małgorzaty Niemczury (są ot autoportrety) przenoszą nas na przełom XIX i XX wieku. Mimo skromnych środków stylistycznych odbiorca zdecydowanie odczuwa powiew historii. Niewątpliwą zaletą kadrów jest dobre światło z pięknym światłocieniem, dobra relacja proporcji oświetlenia twarzy i tła, czarno-biała stylistyka oraz umiejętne upozowanie modelki. Ciekawą propozycję przesłała Justyna Dąchór-Rogalewska. Proszę zwrócić uwagę na harmonię kompozycji (uspokajająca równomierność rozmieszczenia kwiatów), wyszczególnienie przedstawiciela motywu głównego za pomocą ostrości (środkowa część kadru) oraz niecodzienna obróbka graficzna (odrealnione kolory). Deseniowa kompozycja kwietna, mimo niezbyt wyrafinowanych roślin zdecydowanie przykuwa wzrok. Dwa pejzaże z postacią jako sztafarz (urozmaicenie krajobrazu sylwetką ludzką) sprawiają, że zaczynamy tęsknić za wakacyjnymi wędrówkami górskimi. Zdjęcia charakteryzują się dobrym, konturowym światłem,…