Porównanie punktów widzenia dwóch prowadzących. Na co zwracają uwagę, czy krytykują te same błędy? Czy chwalą zastosowanie tych samych środków wyrazu? W drugiej odsłonie na warsztat poszło zdjęcie kwiatka na pieńku. Szymon Zduńczyk kontra Andrzej Zbigniew Leszczyński. Nie reżyserowany zapis wideo z kursu fotografii z recenzją zdjęć. Fot. Paulina Kotarska.
Dwa portrety Adrianny Grabskiej cechuje doskonały kontakt z modelami, dobre światło, nietypowy punkt widzenia, dobra obróbka. Ujęcia są ponadczasowe i rzeczywiście uWIECZNIAJĄ wizerunki dzieci.
Nie może być nic prostszego niż podskok. Ten trywialny zabieg bardzo dobrze się sprawdza również w fotografii. Czy ktoś widział zestresowanego, smutnego człowieka regularnie podskakującego?
Adrianna Grabska wykonała zdjęcie portretowe, w stylistyce lat 90-tych. Autorka konsekwentnie używa światła rozproszonego, by po rozjaśnieniu kadru uzyskiwać niniejsze efekty wizualne. Z jednej strony dostrzega się świetlistość twarzy dziecka. Jednak na obraz została nałożona lekko szara kurtyna, obniżająca nieco partie świateł.
Adrianna Grabska popełniła portret podwójny, który wydawałoby się jest prosty w realizacji. Wystarczy dwoje dzieci ustawić przed kamerą i poprosić o uśmiech. Nic bardziej mylnego.
Nowa seria filmów. Planowane są w sumie 4 odcinki. Jeśli zainteresowanie będzie spore, to nagramy więcej części. Co zawierają? Omówienie, recenzję zdjęć online, na żywo. Porównanie punktów widzenia dwóch prowadzących. Na co zwracają uwagę, czy krytykują te same błędy? Czy chwalą zastosowanie tych samych środków wyrazu? Nie reżyserowany zapis wideo z kursu fotografii z recenzją zdjęć. Film, który powstał przez praktycznie przypadek.
Zdjęcie Przemysława Kralki bazuje nad zabawą formą i ujęciem jej w jak najciekawszy sposób. Autor stanął na wysokości zadania i wykreował za pomocą prostych przedmiotów interesujący obraz. Mało tego, fotografia jest również zagadką, tajemnicą do odkrycia przez oglądającego: „jak on to zrobił”.
Natalia Ziemnicka (3 miesiąc nauki w AFO) wykonała udaną próbę zwizualizowania świata widzianego oczami dziecka z dzieckiem w roli głównej. Autorka gra na nutach ułożonych przez bardzo wrażliwego kompozytora. Odcienie dzieciństwa pokazane są w sposób niezwykle subtelny.
Z dramatycznego, ciemnego lasu wyłania się aniołek rozświetlający mrok, dający nadzieję. Tak w skrócie można opisać zdjęcie Adrianny Grabskiej. Jeśli się przyjrzeć oczom z bliska, to dostrzegamy małe iskierki. Autorka prawdopodobnie za pomocą lampy błyskowej doświetliła nieznacznie portret. Nie zmieniło to działanie charakteru oświetlenia, a tchnęło życie w ciemne oczy dziewczynki.
Często otrzymuję pytanie dotyczące sprzętu, jak fotografować lustrzanką, bezlusterkowcem, smartfonem. Zasady fizyki optycznej i estetyki fotografii są takie same dla wszystkich urządzeń rejestrujących obraz.