Ilona Gęśla wykazuje duże zdolności w operowaniu światłem wydawałoby się amatorskim, bo pochodzącym z okiennicy. Jednak patrząc na efekty, można śmiało powiedzieć: patrzcie i uczcie się początkujący fotografowie!
Portret dziecięcy nie zawsze musi pokazywać jasną stronę dzieciństwa. Wiadomo, że jest niezliczona ilość odcieni. Ilona Gęśla pokazuje chłopca w smutnym nastroju. Proszę zwrócić uwagę na użyte środki podkreślające zatroskanie. Pręty balustrady na pierwszym planie i jej cień w tle. Autorka w mistrzowski sposób wkomponowała dziecko w zawiłości geometryczne przy akompaniamencie zachodzącego słońca.
Porównanie punktów widzenia dwóch prowadzących. Na co zwracają uwagę, czy krytykują te same błędy? Czy chwalą zastosowanie tych samych środków wyrazu? W drugiej odsłonie na warsztat poszło zdjęcie kwiatka na pieńku. Szymon Zduńczyk kontra Andrzej Zbigniew Leszczyński. Nie reżyserowany zapis wideo z kursu fotografii z recenzją zdjęć. Fot. Paulina Kotarska.
Dwa portrety Adrianny Grabskiej cechuje doskonały kontakt z modelami, dobre światło, nietypowy punkt widzenia, dobra obróbka. Ujęcia są ponadczasowe i rzeczywiście uWIECZNIAJĄ wizerunki dzieci.
Technika idzie do przodu i staram się nadążyć za postępem w rejestracji obrazu. Od paru tygodni przeszedłem całkowicie na filmowanie w 4K (a ściśle mówiąc w UHD), czyli 3840×2160 pikseli. Pierwszy kurs Photoshop Elements nagrywałem w 2012 roku częściowo kamerą SD, czyli 720×576 pikseli (w formacie 4:3. Następne kursy w 2013 roku
Nie może być nic prostszego niż podskok. Ten trywialny zabieg bardzo dobrze się sprawdza również w fotografii. Czy ktoś widział zestresowanego, smutnego człowieka regularnie podskakującego?
Adrianna Grabska wykonała zdjęcie portretowe, w stylistyce lat 90-tych. Autorka konsekwentnie używa światła rozproszonego, by po rozjaśnieniu kadru uzyskiwać niniejsze efekty wizualne. Z jednej strony dostrzega się świetlistość twarzy dziecka. Jednak na obraz została nałożona lekko szara kurtyna, obniżająca nieco partie świateł.
Portret autorstwa Marioli Mierzwy zawiera prosty przepis na udane zdjęcie: rozbawiona dziewczynka w czerwonej sukience na tle kwitnącego drzewa owocowego. Autorka postanowiła zagrać na nucie kolorystycznej i zdecydowanie Jej się to udało. Drugie zdjęcie przedstawia połączone trzy tulipany, które są dla widza nieco zagadkowe bez dokładnego przyjrzenia się ujęciu. Kadr jest pełen spokoju, harmonii, zrównoważenia. Z przyjemnością ogląda się takie banalnie proste ujęcia.
Smutne zdjęcie dziewczynek wtłoczonych w drewniane przepierzenie i za kurtyną z siatki, to dzieło Marioli Mierzwy. Na tym zdjęciu, potocznie mówiąc, wszystko się zgadza. Każdy z użytych środków wyrazu współgra ze sobą – jak w filmie fabularnym. Ujęcie aktualne w obecnej sytuacji światowej.
Ładna kolorystyka i oświetlenie, ładna buzia, która się ładnie uśmiecha, tak w kilku słowach można opisać zdjęcie Katarzyny Godziebiewskiej, studentki Akademii Foto Oko.