Paulina Kotarska, studentka Akademii Foto Oko na 7 miesiącu, wykonała portret dziewczynki z całym spektrum subtelnych doznań wewnętrznych dziecka. Autorce udaje się pokazać osobowość i stan emocjonalny dziecka oraz śmiało rzec można, umiejętnie kreuje zamierzone nastroje.
Adrianna Grabska stworzyła przekonujący portret dziecka epatujący dramatyzmem, napięciem, koncentracją. Wszystko to za sprawą fotograficznych środków wyrazu, które współpracują ze sobą, dając taki właśnie efekt. Jakie to środki? Zostawiam tę łamigłówkę czytelnikom.
Parę dni temu opublikowałem na FB taki wpis:
„Tak sobie składam panoramę z Doliny Pięciu Stawów do nowej lekcji ABC fotografii i coś mi się nie zgadza. Zaglądam do rozdzielczości panoramy złożonej z kilku zdjęć widzę 96 dpi. Zaglądam do pojedynczego zdjęcia i oczom moim ukazuje się 72 dpi. Niech i ktoś wytłumaczy, dlaczego producent telefonu podaje rozdzielczość aparatu wyrażoną w megapikselach wynikającą z przemnożenia długości i szerokości zdjęcia przy rozdzielczości zdjęcia 72 dpi? Podczas gdy zwykła lustrzanka posiada rozdzielczość zdjęcia 240 dpi. Ktoś tutaj strzyże barany o 3,3 raza (240 podzielić przez 72). Obraz z telefonu wygląda jakby był powiększany oraz interpolowany właśnie z jakiegoś małego obrazka. Do działu marketingu Samsung, Huawei i innych: czy wy nie odlecieliście w kosmos?”
Portret Ilony Gęśli charakteryzuje się dobrym światłem, udaną kompozycją i przede wszystkim pogodną miną chłopca. Jest to zasługa autorki, która umiejętnie aranżuje scenki, angażując dziecko w pozowanie.
Zdjęcie Darii Szymańskiej wyróżnia się ciekawą kompozycją z nieostrym pierwszym planem, ciekawą grą aktorską, przyjemną kolorystyką. Autorka uzyskała bardzo wymowny obraz charakterystyczny dla musicali.
Zdjęcia Pauliny Kotarskiej (5. miesiąc w Akademii Foto Oko) cechują się dobrym światłem, umiejętnym upozowaniem modelki, prostotą i estetyką obrazu i dużą dozą naturalności. Z dużą przyjemnością ogląda się tak dobre zdjęcia zarówno w tonacji czarno-białej jak i kolorowej.
Ilona Gęśla wykazuje duże zdolności w operowaniu światłem wydawałoby się amatorskim, bo pochodzącym z okiennicy. Jednak patrząc na efekty, można śmiało powiedzieć: patrzcie i uczcie się początkujący fotografowie!
Portret dziecięcy nie zawsze musi pokazywać jasną stronę dzieciństwa. Wiadomo, że jest niezliczona ilość odcieni. Ilona Gęśla pokazuje chłopca w smutnym nastroju. Proszę zwrócić uwagę na użyte środki podkreślające zatroskanie. Pręty balustrady na pierwszym planie i jej cień w tle. Autorka w mistrzowski sposób wkomponowała dziecko w zawiłości geometryczne przy akompaniamencie zachodzącego słońca.
Dobra kompozycja, odpowiedni moment naciśnięcia spustu migawki, nienaganne światło, ciekawa sceneria, odpowiednie stroje oraz przede wszystkim energia mamy i dziecka. Tak w telegraficznym skrócie można opisać zdjęcie Joanny Posiak. Warto zwrócić uwagę na umiejętne użycie lampy błyskowej, powodującej ładny blik w oczach. Drugie zdjęcie to odrobiona praca domowa z kursu ABC fotografii, dotycząca techniki panoramowania. Jedna z 3 najlepszych realizacji tego tematu jak do tej pory.
Technika idzie do przodu i staram się nadążyć za postępem w rejestracji obrazu. Od paru tygodni przeszedłem całkowicie na filmowanie w 4K (a ściśle mówiąc w UHD), czyli 3840×2160 pikseli. Pierwszy kurs Photoshop Elements nagrywałem w 2012 roku częściowo kamerą SD, czyli 720×576 pikseli (w formacie 4:3. Następne kursy w 2013 roku