Zdjęcie Przemysława Kralki, studenta AFO wydaje się zrobione podczas koncertu. W rzeczywistości mamy udaną stylizację studyjną. Światło jest bardzo precyzyjnie ustawione. Oświetlenie nie przypomina przypadkowego światła koncertowego, które bardzo często np. daj ogromny kontrast, stanowiący problem dla fotografa.
Anna Kornaś wykonała perfekcyjne zdjęcie portretowe. Dobre światło oraz idealny moment zwolnienia migawki aparatu. Nic dodać, nic ująć.
Paulina Kotarska, studentka Akademii Foto Oko na 7 miesiącu, wykonała portret dziewczynki z całym spektrum subtelnych doznań wewnętrznych dziecka. Autorce udaje się pokazać osobowość i stan emocjonalny dziecka oraz śmiało rzec można, umiejętnie kreuje zamierzone nastroje.
Zdjęcie Przemysława Kralki zdecydowanie zasługuje na wyróżnienie. Ten błysk w oku dziecka oświetlonego pięknym światłem jest poruszający. Warto zwrócić uwagę na dobrą relację oświetlenia postaci i tła.
Z dumą ogłaszam nową, świeżo upieczoną absolwentkę Akademii Foto Oko. Oto wywiad z Joanną Widzisz.
Na filmie widać tworzenie się i znikanie chmur. Jest to przykład, że należy sprawdzać pogodę na satelicie lokalnie i nie polegać na globalnych prognozach. Sytuacja pogodowa w górach jest dynamiczna i może nas zaskoczyć. Oczywiście z poniższych chmur raczej nie powstanie burza, jednak deszcz może pokrzyżować nam plany i mocno utrudnić dalsze wędrowanie. Ujęcia wykonałem z Jarząbczego Wierchu na około godzinę przed zachodem słońca. Od lewej strony widoczne: Kopa Prawdy, Kończysty Wierch, w lewo Czubik. Na drugim planie, po prawej stronie w bocznym świetle, pięknie prezentuje się Kominiarski Wierch.
Pierwsze lekcje kursu ABC fotografii nagrałem w 2014 roku. Od tego czasu zmieniła się technika filmowania i instrumentarium środków edukacyjnych. Sukcesywnie nagrywam od nowa najstarsze lekcje. Lekcja dotycząca dużej głębi ostrości w pejzażu zbudowana jest wg mniej więcej takiego, powtarzającego się schematu:
Paulina Słonecka jest autorką czarno-białego zdjęcia utrzymanym w gatunku reportażu socjalnego. Zdjęcie porusza autentycznością. Proszę spojrzeć choćby na układ rąk chłopca. Kadr zdecydowanie przemawia do odbiorcy z dużą siłą.
Adrianna Grabska stworzyła przekonujący portret dziecka epatujący dramatyzmem, napięciem, koncentracją. Wszystko to za sprawą fotograficznych środków wyrazu, które współpracują ze sobą, dając taki właśnie efekt. Jakie to środki? Zostawiam tę łamigłówkę czytelnikom.
Parę dni temu opublikowałem na FB taki wpis:
„Tak sobie składam panoramę z Doliny Pięciu Stawów do nowej lekcji ABC fotografii i coś mi się nie zgadza. Zaglądam do rozdzielczości panoramy złożonej z kilku zdjęć widzę 96 dpi. Zaglądam do pojedynczego zdjęcia i oczom moim ukazuje się 72 dpi. Niech i ktoś wytłumaczy, dlaczego producent telefonu podaje rozdzielczość aparatu wyrażoną w megapikselach wynikającą z przemnożenia długości i szerokości zdjęcia przy rozdzielczości zdjęcia 72 dpi? Podczas gdy zwykła lustrzanka posiada rozdzielczość zdjęcia 240 dpi. Ktoś tutaj strzyże barany o 3,3 raza (240 podzielić przez 72). Obraz z telefonu wygląda jakby był powiększany oraz interpolowany właśnie z jakiegoś małego obrazka. Do działu marketingu Samsung, Huawei i innych: czy wy nie odlecieliście w kosmos?”